8 สัญญาณเตือนปอดบวม ปอดอักเสบ สังเกตจากอะไรได้บ้าง

          โรคปอดบวม ปอดอักเสบ เกิดได้จากหลายสาเหตุด้วยกัน ดังนี้

 

 

     * การติดเชื้อ

        โรคปอดบวม ปอดอักเสบ ส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย เชื้อไวรัส และเชื้อรา โดยเชื้อที่พบได้บ่อยที่สุดคือเชื้อแบคทีเรียที่ชื่อว่า สเตรปโตคอคคัสนิวโมเนียอี ซึ่งพบได้ในระบบทางเดินหายใจ บริเวณช่องโพรงจมูกและลำคอ ผู้ที่มีเชื้อแต่ไม่แสดงอาการป่วยจะเป็นพาหะและแพร่เชื้อสู่ผู้อื่นได้

        อย่างไรก็ตามโรคปอดบวม ปอดอักเสบ อาจเป็นโรคแทรกซ้อนของไข้หวัดใหญ่ โรคไซนัส การติดเชื้อในหุชั้นกลาง โรคหัด หรือโรคอีสุกอีใส เป็นต้น นอกจากนี้ผู้ป่วยที่นอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นเวลานานกว่า 2 วัน ก็มีโอกาสติดเชื้อที่ทำให้เกิดโรคปอดบวม ปอดอักเสบได้

        ทั้งนี้ เชื้อโรคมีอยู่รอบตัวเรา รวมทั้งเครื่องปรับอากาศ ซึ่งทั้งตัวแอร์และท่อแอร์ก็มีความชื้นที่เหมาะสมกับการเจริญเติบโตของเชื้อโรค โดยเฉพาะเชื้อแบคทีเรียลิจิโอเนลลานิวโมฟิวลา ดังนั้นหากไม่ล้างแอร์นาน ๆ ก็จะเสี่ยงต่อการได้รับเชื้อสะสมจนก่อให้เกิดโรคปอดอักเสบ หรือโรคลิเจียนแนร์ได้เหมือนกัน

        นอกจากจะพบเชื้อแบคทีเรียลิจิโอเนลลานิวโมฟิวลาในเครื่องปรับอากาศแล้ว กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ยังเคยตรวจเจอเชื้อก่อโรคปอดบวม ปอดอักเสบตัวนี้ในฝักบัว สปา และก๊อกน้ำในโรงแรมด้วยเหมือนกัน แต่ก็นับว่าโชคดีที่ปริมาณเชื้อที่พบยังไม่สูงพอจะก่อโรคในคนได้ ทว่าก็ยังไม่มีอะไรการันตีได้ว่า เชื้อตัวนี้จะไม่ทำอันตรายและก่อโรคปอดอักเสบ ปอดบวมในคน ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย แนะนำให้เฝ้าระวังการแพร่กระจายเชื้อชนิดนี้ด้วยการดูแลและบำรุงรักษาระบบน้ำ รวมถึงการตรวจสอบเฝ้าระวัง และติดตามผลของการบำรุงรักษาระบบน้ำให้ถูกต้องด้วย

    * ภาวะทุพโภชนาการในเด็ก 

        เด็กแรกเกิด (น้ำหนักต่ำกว่า 2,500 กรัม) ที่ไม่ได้รับนมแม่ในช่วงอายุ 4 เดือนแรก และได้รับวัคซีนไม่ครบ โดยเฉพาะวัคซีนป้องกันโรคหัด อีกทั้งยังสัมผัสกับมลภาวะทางอากาศ เช่น ควันบุรี่ และสภาพสังคมที่แออัด ก็เสี่ยงต่อการเป็นโรคปอดบวม ปอดอักเสบ ค่อนข้างสูง

โรคปอดบวม ปอดอักเสบ ติดต่อทางไหน

 

 

 

 

โรคปอดบวม ปอดอักเสบ รักษาได้ไหม

          การรักษาโรคปอดบวม ปอดอักเสบ จะรักษาตามอาการ เช่น ให้ออกซิเจนในผู้ป่วยที่หายใจเหนื่อย หอบ ให้สารน้ำที่เพียงพอ และให้ยาพ่นเพื่อขยายหลอดลม ให้ยาขับเสมหะ พร้อมกับให้ยาปฏิชีวนะโดยเร็วที่สุด แต่หากอาการผู้ป่วยไม่ดีขึ้น แพทย์อาจทำการตรวจเพิ่มเติมในห้องแล็บเพื่อหาเชื้อที่แน่ชัด ซึ่งจะช่วยให้จ่ายยาได้ตรงตามอาการผู้ป่วย และหากอาการไม่รุนแรงมาก ก็อาจไม่ต้องนอนโรงพยาบาล ทว่าในกรณีที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงต่อไปนี้ ก็จำเป็นต้องดูแลอาการที่โรงพยาบาลอย่างใกล้ชิด

               - อายุมากกว่า 65 ปี

               - มีโรคประจำตัว เช่น โรคหัวใจ หอบหืด เบาหวาน ไตวาย และโรคเกี่ยวกับตับ

               - ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ เช่น หากอาการแย่ลงก็ไม่สามารถบอกใครให้ทราบได้ด้วยตัวเอง

               - มีอาการเหนื่อยหอบ เจ็บหน้าอกบ่อย ๆ

               - ไม่สามารถไอเพื่อขับเสมหะออกมาได้

               - ไม่สามารถรับประทานอาหารได้ ร่วมกับมีอาการเหนื่อยหอบตลอดเวลา

โรคปอดบวม ปอดอักเสบ ป้องกันอย่างไร